Groen

Stoere kleuterzoon haalde ik gisteren van school. Hij had zijn capuchon op. Maar schat zei ik, zo koud is het toch helemaal niet....doe maar lekker je capuchon af.
Maar ik kon praten als brugman maar de capuchon bleef op. Ook goed.

Thuis ging het jasje uit en de capuchon af.....zijn mooie lange blonde haar was gedeeltelijk helemaal groen...en niet van de verf maar van de klei!!!
Ik schoot in de lach maar dat kon stoere kleuterzoon niet verkroppen en moest erg hard huilen. Och schat het was niet mijn bedoeling om je uit te lachen...maar het kleine ventje was ontroostbaar.

Na lange uithalen van verdriet kwam het verhaal er uit....hij had een hoedje van groene klei gemaakt en het op zijn hoofd gezet. Maar toen wilde de klei er niet meer af. Op zijn montessoriaans is hij zelf naar de toiletjes gegaan en heeft hij met water de klei proberen uit te spoelen...maar het effect laat zich raden. De klei was er niet meer uit te halen en het werd viezer en groener.

Thuis lekker in bad gestopt en met veel crème-spoeling zijn haren weer lekker fris en schoon gekregen! Ik vertelde hem naar waarheid dat ik ook mijn haar eens groen geverfd had toen ik 11 jaar was. Met zo een dikke groene muis viltstift. En dat Oma T hier zo boos om was dat ze mijn pony tot mijn haar grens afknipte....

Gelukkig kon stoere kleuterzoon weer lachen. De volgende dag vroeg ik aan zijn juf of die ook zo had moeten lachen. Ja zei de lieve juf. Ik dacht waar is hij? En toen ik naar de wc-tjes liep en en hem zo bezig zag het klei uit zijn haar te halen moest ik mij echt inhouden. Want ik weet dat stoere kleuterzoon dat moeilijk vind. Ik vind het knap van zijn juf! Want het zag er zo vreselijk grappig uit.

Ik wilde eerst nog een foto maken van hem maar dat wilde hij echt niet! Dus dat heb ik dan ook maar niet gedaan! Nu de volgende dag kan hij er gelukkig ook om lachen.....